Να ελπίζης, να ελπίζης πάντα

Το γυμνασμένο μάτι του τραμπούκου 

να διέκρινε άραγε 

των ροδόδενδρων την αρμονία; 

Όχι-όχι-μιαν απέραντη ηθικολογία 

δεν θα βοηθήσει να κάνουμε καλλίτερο τον κόσμο  

Να ελπίζης-να ελπίζης πάντα-

πως ανάμεσα εις τους ανθρώπους -

που τους ρημάζει η τρομερή «ευκολία»- 

θα συναντήσεις απαλές ψυχές 

με τρόπους που τους διέπει καλωσύνη-

πόθος ευγένειας-ηρεμία.

Ίσως όχι πολλες-ίσως να σ’ άτυχος: καμμιά- 

Τότες εσύ προσπάθησε να γενής καλλίτερος 

εις τρόπον ώστε να έρθη κάποια σχετική ισορροπία.  

Άσε τους γύρωθέ σου να βουρλίζωνται πως κάνουν κάτι 

Συ σκέψου-τώρα πια-με τι γλυκειά γαλήνη 

προσμένεις να’ρθη ώρα 

να ξαπλώσεις στο παρήγορο του θανάτου κρεββάτι  

Νίκος Εγγονόπουλος (1907-1985)

Στην κοιλάδα με τους ροδώνες

Galina Anisimova